23 Mart 2017 Perşembe

KURTARAN ATEŞ, SAKLAYAN TAŞ

-Bütün parolalar denendi ama mağara açılmadı
 Vurulan kapıların yarattığı bir sessizlik içeride
 Ateş söndü ama yüzümüzü aydınlatan yansıması kaldı
 Herkesin saçını taradığı bir oğul oldum-

Bana yük değil arkadaştır ağırlığın
Uyku hesabı yapmadan katılırım gece ordularına
Bandonun müziğine dalıp kaybedilir savaş

Hesaplanamaz gücüyle örgülüdür saçların
Eve kapananlara kapıdan iyi haberler veren
Nabzı yavaşlayanı yaşayacağına inandırır

Önce, dizdiğin taşları dağıtır yanında yürüyen
Verdiğin hediyelerin açılmadan atıldığını gördün
Kurduğun sofraya sırt çeviriyor sürüngenler

Attığın ok senin parmağını kanatır ilkin
Sokaktaki telaşın ilaç saatleriyle bölünür
Kurduğun tuzaklar yalnız yaralı olanları yakalardı

-Başına yeni dertler açtın eski cezanı unutup
 Sürünerek yanıma sokulan kaçağım
 Sinemada filmin sonunu tahmin etmeyen
 Yalnız ikimiz kaldık-

Hiç yorum yok: