Yatılı okul hatıralarına
Gece ranzalarda beraber boy atanlara
-Sonu gelmez, mutluluğun birdendir senin
İçinden çiçeklerini
bükerek geçer zaman
Umut; yüreğine dar
yollardan gelir-
Kime desem, konuşmayı yeni öğrenmiş çocuklar
Bilmediği yola çıkan yolcular yüzlerinde
Zili çalsam açarlardı da ben kendi kapımı zorladım hep
Üst katından ranzamın, eve dönerdim uyuyunca arkadaşlar
İlkin bir uzun yolculuktaydı çıktı sakallarım
Başka sorular sorarlardı, gözlüklü ve dağınıktılar
Konuşması gereğinden kibar, apar topar atılmış yurtlardan
Kim kısık sesle konuşursa, onlardan konuşurmuş
Kim elinde kağıtlarla gelirse, ceza haberleri
İsim listelerinde ilk ayağa kaldırılacak
İlk göze batan fotoğraftılar okul yıllıklarında
Nerede bir otobüs kalksa bir şeyi götürür artık benden
Bir adam yaklaşır, konuşmadan çakmağımı ister
Kağıtlar toplanırdı biz yazmaya başladığımızda
Uykumuz yoktu henüz, kapattılar ışıkları
Başımı kaldırsam dünyadan, gözüm sızardı nerelere
Bıraksam, hep kötü şeyler düşünmek gelirdi içimden
Bilmediği yola çıkan yolcular varmış yüzlerinde
Ziyaret saatlerinde yol yorgunu babaları
Her evde, arka odalarda
Uyuyakalan misafir çocuklarmış
(Sinek Kağıdı Fanzin)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder