DÖNÜŞ YOLU

Sana uğrar serinlik, öyle üşütür beni
Saklanır dünya zamanın serüvenine
Bir miskinliktir kapatır perdeleri öğlen
Senin yüzünü yıkar camide çocuklar
Çam iğnesinden yaptığım yüzük
Tutmadığım bir söz gibi ellerinde

Yüreğin ilişir de ötede dururdu yüzün
Gölgen bilmediğim ırmaklarda titrer
Bir sır dokunur yine başka bir sırrın çözdüğü
Akşamüstüne doğru kıvrılıp yatağından
İçim, uzayan bir dalın önünden giderdi

Sis tutar saat, alışırdı su
Beni tetiklerdi kıpırdayıp uyandırılmanın tedirginliği
Günah olup sokakta yürür bilenirdik sabaha
Bizi götürecek
Geçmişten yüreğimize kalkan ışıkları söndürülmüş bir gemi
Ve ölü bir balık sürüsü artık
Bu kararlaştırılmamış seferde

-Gökyüzü omzuma tünedi
Anlat
Sönen yıldızların gözlerini bulutlar mı kapatıyor-

Uykum yok
Gidecek yerim de