GÜNEBAKAN

                                                                    Naz’a
 
-Söyle baban kaç gösteriyor kızım
 
Huylarını kimden aldın, aslen Amasyalısın
İlk, dünyanın işleri yavaştan almasına alışmalısın
Sonra ikindinin yollardan kaldırdığı tozlara
Bir geç kalışa, taşırdığında mayayı
Herkes dersteyken koridorda gezmek -ne demek?
-Naz mı, aynı babası
 
Benim bildiğim iyi kalpli periler boyuyor bulutları
Ey apartman boşluklarında uğuldayan dünya
Çünkü şehre karanlık iş hanlarından yayılmıştır
Çünkü dövülen can sıkıntısıdır bakırcılar çarşısında
Yolunun düştüğü yerde
Seni ilk güneş karşılar
Ve cevap yeryüzünün genişliğidir adres sorduğunda
 
Ne zamandır inanmam
Açıklarda bir ağaç olmadığımıza
Ki çoktandır
Yüzünü döndüğün yerde bulurum güneşi
Ne zamandır vaktin girdiğini
Yüzünün aydınlığı söyler bana
 
Kurşun kaçağın kolunu sıyırır yalnız
Sürgün durgunlaşır, öğlen ezan sesleriyle
Çatı onarılır, hasta uyanır
Ve atlar iplerinden kurtulur sen gülünce
 
Neden dağ sarplaştı bilmiyoruz
Yolumuz kesilince
Sen, koridorda yürürken doruklara açılan kapım
Kaçaklar, sönmeyecek bir ateş yakmışlar sen üşüyünce
Süt ılırken seni türkülerle avutmuşlar:
 
Sesler gelir ötelerden
Silah soğur gecelerden
Isındığım ateşlerden
Korkar mısın bebek nenni
 
Mermi seker kayalardan
Kolum kanar çalılardan
Yüzümdeki yaralardan
Tanır mısın bebek nenni