Yine vuruyor ak yerine düşman bir güneş
Bıraksalar dünyayı karşıdan karşıya geçirecek
Soluğu artıyor ciğerinden bu sesler susmaz İbrahim
Ödlek alıştırma yağmuru saçlarına saçlarına dolsun
Ellerinin nasırıyla yüzlerine doğru İbrahim
Sen karışmazsan bitmeyecek bu zulüm
Nasıl yaşar insan o kavga olmazsa
Hangi leke kendiyle temizlenir
Aynalarda tersinden yüzüyor bulutlar
Boydan boya arşınlıyor kalbimi kinim
Küsüyorum martılar büyük gemilere koştuğunda
Bir zaman gücenir çabucak terk ederdim kendimi
Şimdi bizden beklenen bir hayır var İbrahim
Büyüyor dev yerinden kaldırılmadıkça
Mermisini hor görüyor silah, mermi değil kurşun
Adım atınca yer değişir sanırdım ayla güneş
Yetmezdi yer ki kökleri yüzüne sığsın
Kırılmış artık rüya yüzün andırmıyor seni
Uyuyor musun İbrahim?
Kız kardeşinin ayağını inciten taşlar
Haklısın, dağları dünyanın dişlerine benzet
Günahımız varsa geceleri inmeyelim atlarımızdan
O ter elbet yerini bulup ırmaklara karışır bir gün
Sesli oku olanları, devrik günlerini ayıkla
Senin putunun gücü diğerlerini kırmaya da yeter
Bu hiçbir dağın gölgesinde boylanmayan ağacımız
Bir gün bizim için yeniden dal vermeye başlar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder